De tijd drinkt - Lore Waignein

 

En plots wordt de tijd onomkeerbaar, plots, het is slechts een gewaarwording, 
als een korte zucht, bijna onhoorbaar, zo stil dat het jou passeert als een vreemde in een drukke stad….
 
Je ziet jezelf in de spiegel, 
leest de tijd af als een atlas op je gezicht, de jaren in de rimpels….
en als je lang genoeg gekeken hebt, dan zie je het….
de tijd, de tijd die plotsklaps onomkeerbaar is geworden.
 
Lore Waignein schotelt haar spelers opnieuw een blanco brochure voor, die ze doorheen het repetitieproces samen invullen. Op de bühne enkel vrouwen, met zichzelf als onderwerp. Een oestrogeencentrale die de nodige moodswings genereert. Een schaterlach en een verborgen traan, maar alleen Jane Fonda blijft bestaan!